ต่อจากตอนที่แล้วเลยแล้วกันครับ ถึงตอนที่รอกลุ่มระยอง เที่ยงคืนตรงเป๊ะ...ยังไม่มีวี่แวว พี่จากระยอง มีแต่ละอองฝนที่ยังโปรยปราย ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรเพื่อสอบถามว่าถึงไหนกันแล้วสักพักก็ทราบว่าอีกประมาณ30นาทีจะมาถึงจุดนัดหมาย รอต่อไปครับ
พักใหญ่30นาที แสงไฟจากมอเตอร์ไซค์สองคันผ่าความมืดมาจอดตรงที่ผมกับน้องรออยู่ใช่เลยรถทรงเดียวกันและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอตำนานของสายตะวันออก พี่บีระยอง จาก4เดือนที่คุยกันโดยไม่เห็นหน้ามีเพียงตอบโต้กันทางตัวหนังสือและเสียงตามสาย พี่บีมาพร้อมกับถังและดุ่ย(แมนจู) และนี่จะเป็นตำนานตลอดไปของสายตะวันออก ตำนานบทนี้เขียนขึ้นโดยชาย5คน พี่บี ถัง ดุ่ย เกมส์ และผม
หลังจากทักทายทำความรู้จักกันแล้ว พวกเราก็เริ่มออกเดินทางเพื่อมุ่งยังจุดรวมพล ศูนย์ราม กทม.เนื่องจากคืนนี้มีฝนตกทำให้ตลอดทางที่เราผ่านมีอุบัติเหตุให้เห็นเป็นระยะๆ แต่เราก็ไปกันด้วยความระมัดระวัง มอเตอร์ไซค์4คัน กับคน5คน เปียกแล้วแห้ง แห้งแล้วเปียก นี่หรือชีวิตไบเกอร์ที่ผมจะต้องเจอตลอดไป ถ้าใช่ผมก็พร้อมจะยอมรับมัน ณ บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไป
เกือบ 05:00น. พวกเรามาถึงจุดนัดหมายศูนย์รามเริ่มมีพี่น้องจากสายอื่นมารวมกันแต่ยังไม่มากเท่าไรเพราะยังไม่ถึงเวลานัดหมาย รถพวกเรา4คันสภาพเมื่อมาถึงเหมือนกับรถที่ไม่เคยถูกน้ำล้างเลยมาเป็นแรมปี หลังจากพักผ่อนตามอัธยาศัยสักพักก็เริ่มมีพี่น้องจากสายอื่นๆทะยอยมาจากรถที่จอดไม่กี่คันเมื่อสักครู่ตอนนี้ประเมินด้วยสายตาแล้วไม่น่าจะต่ำกว่า100คัน!!!!!!
 |
| พี่คนนี้แกคงชอบเต้นแร๊พ หุหุ |
 |
| ชักภาพระหว่างทาง |
 |
| วัดห้วยมงคล |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น